50 lat wielkiego Rybnika. Jak miasto stało się dzielnicą
Jan Mura, zasłużony dla Rybnika i swojej dzielnicy – Boguszowice Stare – samorządowiec, wieloletni radny rady miasta i jej były przewodniczący oraz wieloletni szef rady dzielnicy, przyznaje, że w roku 1975, gdy miała miejsce reforma administracyjna, nie interesował się jeszcze działalnością społeczną.
– To były czasy PRL-u, władza zrobiła swoje, nie pytając nas, mieszkańców, o zdanie. Z drugiej strony nie pamiętam, by decyzja o przyłączeniu nas do Rybnika wywołała wśród mieszkańców jakieś większe poruszenie – wspomina Jan Mura, który odnosząc się do powiększenia Rybnika w 1975 roku, żartobliwie używa terminu „rozbiór Boguszowic”.
Dla niego ta administracyjna reforma oznaczała drugą już zmianę adresu jego domu rodzinnego. Na początku był on usytuowany przy ul. Polnej, ale gdy w lipcu 1962 roku Boguszowicom nadano prawa miejskie, kojarzącą się raczej ze wsią nazwę ulicy zmieniono na bardziej miejską – Górniczą. Z kolei, gdy w 1975 roku Boguszowice przyłączono do Rybnika, okazało się, że ul. Górnicza jest już w Chwałowicach i – by w jednym mieście nie było dwóch ulic o tym samym adresie – boguszowicką Górniczą zmieniono na Sztolniową. I tak jest do dzisiaj.
Wspomnienie roku 1975 przywołuje u niego przede wszystkim wspomnienie przenosin dawnego kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Wawrzyńca. Wybudowany w 1717 roku kościół przeniesiono wtedy do sąsiedniej Ligockiej Kuźni, by tamtejsi katolicy mogli stworzyć własną parafię i mieć własny kościół i to od razu zabytkowy.
W dzielnicy Jana Mury nie ma już drewnianego kościoła ani budynku Urzędu Miasta Boguszowice, który stał naprzeciwko. W tym budynku mieścił się wcześniej też m.in. komisariat milicji i przychodnia, a po 1975 roku, m.in. biblioteka i klub nieistniejącego już dzisiaj Ruchu.
W budynku urzędu miasta odbywały się również śluby cywilne. Wśród narzeczonych, którym ślubu udzielała Helena Kubańska z boguszowickiej Miejskiej Rady Narodowej, był i Jan Mura ze swoją żoną Bożeną.
Zanim w lipcu 1962 roku Boguszowicom nadano prawa miejskie, na początku roku do Osiedla Boguszowice przyłączono Kłokocin. Z kolei w listopadzie roku 1972 Miejska Rada Narodowa w Boguszowicach przyjęła jednogłośnie uchwałę prezydium MRN o przyłączeniu do Boguszowic sąsiednich Gotartowic. Jak pisze w swojej książce „Boguszowice” Mieczysław Kula, po tym przyłączeniu miasto Boguszowice, składające się z trzech części: Boguszowic, Kłokocina i Gotartowic, liczyło 18,5 tys. mieszkańców.

Zobacz także
